Poznaj ich historię
Strasznie tu ciemno i zimno…. Nie wiem gdzie jestem, ale są tutaj moi bracia i siostry. Jest nas cała dziewiątka. Oni też marzną i są brudni jak ja. Głośno krzyczą, żeby ktoś usłyszał.
Nie widzieliśmy światła już od dawna, dlaczego jesteśmy zamknięci i dlaczego nie ma tutaj naszej mamy ? Ktoś nas wyrzucił ? Bo jesteśmy małe i szare ? Zrobiłyśmy coś złego ? Muszę krzyczeć głośno jak moje rodzeństwo żeby ktoś usłyszał.
Mija już chyba drugi albo trzeci dzień, a my jesteśmy bardzo głodne i czujemy się coraz gorzej. Moi bracia i siostry są strasznie chudzi, leżą i mało się ruszają. Chciałbym im jakoś pomóc, ale nie potrafię.
Chyba widzę światło i słyszę głos ! To jakaś Pani, zaczęła głośno mówić i ma smutny wyraz twarzy. Zadzwoniła do kogoś i mówi, że nas znalazła. W dużym śmietniku zbiorczym na osiedlu, a więc to tutaj nas wyrzucili. Nie chcieli nas.
Przyjechała jakaś Pani ze stowarzyszenia, patrzy na mnie i moje rodzeństwo, ma łzy w oczach. Bierze nas na ręce i pociera żeby było nam cieplej. Powiedziała, że już niedługo będziemy mieć pełne brzuszki i cieplutkie miejsce do spania. Wierzę jej….
Pani inspektor niesie nas do jakiegoś pomieszczenia i cały czas mówi ,,jeszcze chwilka i będzie dobrze, jeszcze chwilka,,. Wzięła wszystkie moje siostry i wszystkich moich braci na takie fajne termoforki, które nas mocno grzeją, dała nam jedzenie i już nie jesteśmy głodne, czuję, że już nigdy nie będziemy.
Siedziała z nami przez długi czas. Patrzyła i mówiła, że jesteśmy kochane. Wezwała Panią weterynarz, która zrobiła nam zastrzyki i podała leki. Na koniec, kiedy odchodziła powiedziała, że jak tylko wydobrzejemy zrobi wszystko aby znaleźć nam nowe, cudowne domki. Teraz też jej wierzę i czekam na swój własny dom…
——————–
Kotki zostały odrobaczone i zaszczepione. Nauczone są korzystania z kuwety. Mają około 2 miesięcy, przebywają w Bojanie k. Gdyni.
Kontakt w sprawie adopcji (58) 550 43 73 w godzinach 9-17, pon-pt.