Aleks uwielbia świat obserwować z góry. Jego punkt obserwacyjny znajduje się na szczycie schroniskowej budy, patrząc z góry jednak nikogo „z góry nie traktuje”. Jest psem, który lubi obcować z człowiekiem, a współtowarzyszy swej bezdomności traktuje z szacunkiem. Jego początki w schronisku opiewały w niepewność, która z czasem ustaliła. Chętnie wybiera się na spacery, podążając na luźnej smyczy od czasu do czasu
szczeknie na kogoś przypominając o tym, że coś ma do powiedzenia.
Liczy sobie z pięć, może sześć lat, lecz życiowym doświadczeniem mógłby zawstydzić niejednego wychuchanego staruszka. Marzy o dniu, w którym opuści bramę schroniska wybierając się w podróż u boku kompana, który zrozumie jego psie potrzeby, pokocha sercem całym i zapewni bezpieczeństwo i dostatek do końca jego psiego życia.
