Sonia

Rok urodzenia: 2016

Historia Soni to niestety jedna z tych smutnych opowieści, w których schronisko jest najlepszym „domem” jaki pies miał do tej pory. Przez pięć lat była trzymana w zamknięciu przez właściciela, od którego została odebrana interwencyjnie. On tylko czasami przychodził i rzucał jej jedzenie. Nie miała żadnych pozytywnych skojarzeń/doświadczeń/interakcji z człowiekiem. Po odebraniu trafiła do Przytuliska, jako bardzo zamknięty w sobie pies. Na szczęście jednemu z tamtejszych wolontariuszy udało się do niej trafić i pokazała, że choć nie umie (być delikatna) to lubi się bawić, co chyba także dla niej było niespodzianką. Z przytuliska trafiła do schroniska, w którym jest do dzisiaj. Było to prawie trzy lata temu. 🥺

Sonia potrzebuje dłuższą chwilę i kilku odwiedzin, aby poznać i zaakceptować nową osobę. Dużo łatwiej jest jej w kontaktach z kobietami, bo to z nimi najczęściej ma styczność. Jednak jest przeuroczym, ogromnym łasuchem, co każdemu daje szansę zyskać jej sympatię, nawet pomimo pierwszych obaw czy oporu z jej strony. Za to gdy wita w kojcu znaną sobie osobę bardzo trudno jest przekonać ją żeby nie skakała radośnie. Cudownie jest wtedy patrzeć na tą radość i jej małe wariactwa. 😊 Jest bardzo silna i energiczna, ale z uwagi na spondylozę nie powinna być forsowana. Szukamy dla niej pogodnego, spokojnego, zrównoważonego opiekuna, który cierpliwie, krok po kroku będzie starał się zbudować z nią relację opartą na zaufaniu, da jej poczucie bezpieczeństwa i zapewni realizację psich potrzeb.

Z innymi psami Sonia dobrze się komunikuje. Potrafi stawiać im granicę. Nie znamy póki co jej stosunku do kotów. Z uwagi na swoją niedelikatność na pewno nie powinna mieszkać z małymi dziećmi czy osobami starszymi. Przy nadmiarze emocji, z którymi nie zawsze sobie radzi, może skakać i delikatnie łapać za rękę, a rozpędzona potrafi przewrócić dorosłą osobę. Potrzebuje kogoś, kto ją mądrze wesprze w budowaniu swojej pewności siebie. Na otwarcie się na nową osobę potrzebuje czasu, jednakże bardzo lubi spacery, więc bardzo chętnie daje się wyprowadzić na spacer. Takie wędrówki to dla niej okazja do węszenia, eksplorowania i odrobiny radości oraz szansa na budowanie fajnej relacji z towarzyszem spaceru. Lubi w trakcie podejść do zaufanej osoby i uzyskać kilka głasków, a każdy rzucony smaczek wytropi błyskawicznie i bezbłędnie. Kiedy czuje się niepewnie, próbuje się chować, idzie węszyć i stara się sobie poradzić z sytuacją. Mężczyzn obawia się już z daleka i aby to przepracować trzeba liczyć się z tym, że to będzie proces rozłożony w czasie.

Sonia jest jednak przepięknym, mądrym, super pozytywnym psem i na pewno warto podjąć dla niej taką próbę. Bardzo byśmy chcieli, aby w końcu znalazła swój prawdziwy DOM. Najlepiej z dala od hałasów miasta. Dom, który nie będzie od niej niczego oczekiwał i będzie się cieszył każdą wspólną chwilą. W spokojnych warunkach, przy wyrozumiałym opiekunie Sonia na pewno będzie się pięknie otwierać i może w końcu będzie miała okazję cieszyć się wolnością u boku swojego ukochanego człowieka.